Wybaczanie
Złość i żal skierowane ku innym to emocje, których efektem jest nie tylko utrudnione budowanie relacji z tymi osobami. To uczucia, które przede wszystkim niszczą od środka samego nosiciela.
Złość i żal skierowane ku innym to emocje, których efektem jest nie tylko utrudnione budowanie relacji z tymi osobami. To uczucia, które przede wszystkim niszczą od środka samego nosiciela.
Szczere wybaczanie wymaga wielkiej odwagi, ale jest też niesamowicie oczyszczające. W tym artykule przedstawię Ci technikę, za pomocą której będziesz mógł wybaczać innym, odnajdując jednocześnie wewnętrzny spokój dla siebie.
Wybaczanie to sztuka, dzięki której możesz się uwolnić od więzienia, które obarczając kogoś winą sam sobie czynisz. Wybaczenie bliskiej osobie oczyści Twoje wnętrze i pozwoli przywrócić odpowiedzialność za problemy, z którymi nie mogłeś sobie poradzić. Pamiętaj, że tu nie chodzi tylko o zwolnienie kogoś z winy - przede wszystkim chodzi tutaj o to, abyś Ty stał się wolny.
Co ciekawe, aby w ogóle rozważyć wybaczanie, najpierw musisz uznać, że ktoś jest czemuś winny.
Żeby uznać, że jest czegoś winny, musisz mieć określone zasady i ramy związane z konkretną sytuacją. Pytanie brzmi – czy te zasady są podzielane przez osobę, której starasz się wybaczyć? Czy z perspektywy tej osoby jest w ogóle co wybaczać? Zastanów się, czy przypadkiem nie jesteś „sędzią”, który wedle własnych wytycznych ocenia osobę, która się w określony sposób zachowała.
Widzisz, wszystko się sprowadza do jednego z podstawowych założeń w NLP – każdy ma swój własny, indywidualny model świata. Plus – ludzie dokonują najlepszych dla siebie w danej chwili wyborów. Czyli ich zachowania mają zawsze pozytywną intencję (niekoniecznie dla Ciebie, ale dla nich samych z pewnością tak). Więcej o tym przeczytasz w artykule Odkryj pozytywną intencję.
Czy możesz zatem oczekiwać od ludzi, że będą zawsze idealni? Czy możesz oczekiwać od nich, że zawsze będą wiedzieli jak się zachować w konkretnej sytuacji? Czy możesz oczekiwać, że zawsze będą stawiali Twój interes na pierwszym miejscu?
Jako istoty ludzkie jesteśmy tak skonstruowani, aby zawsze nade wszystko dbać o własne dobro – bo dzięki temu mamy większe szanse na przetrwanie.
Często jednak ludzie w związkach zachowują się tak, jakby to wszyscy wokół mieli żyć tylko dla nich. Gdy ludziom brakuje poczucia własnej wartości, zaczynają oczekiwać od innych, że Ci będą o nich dbali – głaszcząc, chwaląc, pomagając, cały czas o nich myśląc. Gdy te oczekiwania są niespełnione, nagle pojawia się wina – „on nie powinien był tego zrobić!”. I to przekonanie jest największym błędem, jaki możesz zrobić. Bo musisz wiedzieć jedno – skoro ktoś tak zrobił, to widocznie tego potrzebował. Nawet jeśli popełnił błąd, być może potrzebował takiego błędu aby zrozumieć coś ważnego.
Wybaczanie wymaga więc głębokiego zrozumienia – nie możesz patrzeć tylko na to co jest na powierzchni. Musisz zastanowić się nad motywami tej osoby i zrozumieć co ją kierowało. Dopiero wtedy możesz zaakceptować taki stan rzeczy odkładając na bok swoje własne oczekiwania. Możesz też wtedy zrozumieć, że nie ma nic do wybaczania, bo nie ma nawet winnego. Wina nie istnieje – jest tylko sztucznym tworem stworzonym przez umysł, który wierzy w dualistyczne pojęcie dobra i zła.
Zrozumienie powyższego to pierwszy, bardzo ważny krok do nauczenia się prawdziwego wybaczania. Teraz pora na drugi, równie istotny – w formie konkretnego procesu, dzięki któremu dokonasz transformacji własnego podejścia.
Wybaczanie
1. Wybierz osobę, której chcesz wybaczyć. Pomyśl o sytuacji, która jest przedmiotem sporu.
2. Najpierw pomyśl o sobie i zadaj sobie pytanie: „Czy to, co się wydarzyło, w jakikolwiek sposób umniejszyło to kim jestem?” Odpowiedź zapisz na kartce.
3. Teraz pomyśl o tej drugiej osobie. Jak sądzisz, czym się kierowała? W co wierzyła, zachowując się określony sposób? Co chciała osiągnąć swoim czynem? Określ jej pozytywną intencję i zapisz ją na kartce.
4. Czego brakowało tej osobie w tamtej konkretnej sytuacji aby postąpić inaczej? Jakich zasobów jej brakowało? Jakiej emocji, uczucia, przekonania? Być może brakowało jej bezpieczeństwa? Być może brakowało jej zrozumienia albo zaufania? Być może brakowało jej przekonania, że sobie poradzi sama? Wypisz brakujące zasoby na kartce.
5. Wyobraź sobie tą osobę w tej konkretnej sytuacji. Pomyśl o jej pozytywnej intencji. Wręcz jej teraz brakujące zasoby i zobacz jak zmienia się jej zachowanie, gdy to ma. Zobacz jak ta sytuacja trwa i dobiega końca.
6. Teraz wyobraź sobie, że pojawiasz się tam – mając okazję spojrzeć tej osobie w oczy i jej wybaczyć. Uśmiechnij się, przytul się do niej i powiedz „Wybaczam Ci całym swoim sercem. Wybaczam sobie to, że zatruwałem się złością i żalem. Dziękuję.”
7. Otwórz oczy a następnie sprawdź rezultat – pomyśl o tej osobie i o tej konkretnej sytuacji i zobacz jak się czujesz.
Jeśli chcesz komuś wybaczyć, przetestuj powyższy proces od razu i daj znać o efektach. Niech Twoje relacje będą pełne ciepła i zrozumienia – naucz się prawdziwie wybaczać, a będziesz gotów na kolejny krok. Jest nim zrozumienie, w którym odrzucasz koncept winy – a wtedy już z założenia wybaczasz każdemu, zawsze.
Spodobał Ci się ten artykuł? Jego doskonałym uzupełnieniem jest: Odpowiedzialność, do którego lektury gorąco Cię zachęcam.