Koło szczęścia
Dzisiaj przedstawiam Wam artykuł gościnny autorstwa psychologa i coacha Sandry Lasek. Wpis jest o tym, w jaki sposób zmienić "błędne koło" wynikające z ograniczających przekonań w koło szczęścia.
Twoje przekonania na temat siebie i świata określają twoją rzeczywistość. Wyznaczają granice obszaru, w którym czujesz się pewnie i komfortowo.
Wszystkie zachowania i myśli, które znajdują się poza obszarem komfortu, w jakiś sposób podważają słuszność i prawdziwość twoich przekonań, a co za tym idzie budzą nieprzyjemne uczucia lęku i niepewności. Dlatego też, mówi się o ograniczającej mocy przekonań, ponieważ wszystko to co leży poza granicami bezpiecznej i komfortowej przestrzeni stworzonej przez przekonania, jest często poza twoim zasięgiem, poza twoją rzeczywistością.
Czym zatem jest twoja rzeczywistość? Jest ona wypadkową tego w co wierzysz i tego co uważasz za możliwe lub niemożliwe. Jest iluzorycznym obrazem świata, który jako taki jest prawdziwy tylko dla Ciebie.
Przekonanie – opinia na twój własny temat lub na temat świata, którą uważasz za stałą i pewną, niezależna od obiektywnych informacji jakie istnieją na dany temat. Opinia, która jest twoją prawdą o tobie i świecie.
Przykład: "Jestem nic nie warta." <Myślę tak o sobie niezależnie od tego co myślą inni i jakie informacje przychodzą do mnie z zewnątrz.>
Przekonania dzielą się na te, których jesteś świadomy i te, które dryfują pod powierzchnią twojej świadomości.
Te drugie są szczególnie niebezpieczne, bo często mają ogromny wpływ na twoje życie zupełnie nie dając o sobie znać. Działają w podziemiach i dowodzą twoimi porażkami, a czasem też sukcesami jako tajni agenci lub anty-agenci. Wszystko przez to, że przekonanie tworzy oczekiwanie, które działa tak, że potwierdza „prawdziwość” danego przekonania. W ten sposób rozpoczyna się cykl „błędnego koła”, które z czasem działa poza naszą świadomością.
przekonanie > oczekiwanie
Przykład: "Skoro jestem nic nie warta mężczyźni nie zwracają na mnie uwagi." <przekonanie „jestem nic nie warta” może stworzyć wiele różnych oczekiwań co do tego jak będzie wyglądać moja rzeczywistość. Oczekiwanie, że mężczyźni nie będą zwracać na mnie uwagi jest jedną z takich możliwości.>
Oczekiwanie następnie wyostrza twoją uwagę na konkretne elementy, które są istotne z poziomu tego oczekiwania. Nagle zauważasz tylko te gesty, te spojrzenia, słyszysz tylko te słowa i dostrzegasz tylko te wydarzenia, które potwierdzają twoje oczekiwanie. Cała reszta staje się dla ciebie nieistotna, niezauważalna. Twoja rzeczywistość jest ograniczona do wyciętego kawałka, który dostrzegasz przez pryzmat oczekiwania. Ten wycinek staje się twoją prawdą i twoją rzeczywistością.
przekonanie > oczekiwanie > wycinek rzeczywistości (twoja rzeczywistość)
Kiedy funkcjonujesz w wycinku rzeczywistości masz ograniczone możliwości i szanse. To tak jakbyś mieszkał w wielkim mieście, ale ograniczył swoje poruszanie się tylko do jednej dzielnicy. Oczywiście można i tak, wybór należy do ciebie.
Dodatkowo życie w danej "dzielnicy" rzeczywistości traktujesz jako jedyny możliwy wybór, a wszystko co się dzieje interpretujesz w sposób, który to właśnie potwierdza.
przekonanie > oczekiwanie > twoja rzeczywistość > interpretacja
Poruszanie się po jednej "dzielnicy" rzeczywistości dodatkowo jest uwięzione w automatycznym schemacie działania. Oznacza to, że nie tylko żyjesz na ograniczonym terenie, ale też często poruszasz się tymi samymi, utartymi szlakami. Dlaczego? Po tym jak twoje przekonanie stworzyło oczekiwanie, a te znowu ograniczyło twoje widzenie rzeczywistości i stworzyło interpretację powstało automatyczne myślenie.
Takie myślenie następnie spowodowało właśnie automatyczne działanie, które utrzymuje cię w automatycznym schemacie funkcjonowania. Automatycznym czyli takim, który odgrywasz nieświadomie lub prawie nieświadomie.
przekonanie > oczekiwanie > twoja rzeczywistość > interpretacja > automatyczne myślenie > automatyczne działanie
Przykład 1
Przekonanie: "Jestem nic nie warta."
Oczekiwanie: "Mężczyźni na imprezie nie będą mnie zauważali."
Moja rzeczywistość: "Mężczyźni na imprezie rozmawiali z Elą, a nie ze mną." <nie biorę w ogóle pod uwagę faktu, że ja większość imprezy np. rozmawiałam z moim przyjacielem, którego inni faceci mogli potraktować jak mojego partnera!>
Interpretacja: "Mężczyźni nie zwracali na mnie uwagi na imprezie, bo jestem nieatrakcyjna." <nieatrakcyjność jako jedna z możliwych interpretacji spowodowanych przekonaniem „jestem nic nie warta”.>
Automatyczne myślenie: "Mężczyźni mnie nie zauważają."
Automatyczne działanie: "Imprezy spędzam rozmawiając jeszcze więcej czasu z moim przyjacielem, żeby uniknąć okropnego uczucia bycia niezauważaną przez mężczyzn." <ponieważ oczekuję, że mężczyźni mnie i tak nie dostrzegą, wydaje mi się, że nie ma sensu żebym dawała im szansę na to by mogli mnie poznać! Odbieram sobie taką możliwość.>
Przykładowe "błędne koło" od przekonania "jestem nic nie warta" do działania "unikam kontaktu z facetami" miałoby prawdopodobnie proste przełożenie na rzeczywistość – kobieta ta byłaby pewnie singlem.
Załóżmy jednak na chwilę, że ta sama kobieta jest w związku, ale nadal ma takie samo przekonanie na swój temat. Będąc w relacji jej nawykowe działanie "unikam kontaktu z facetami" może zamienić się na "unikam kontaktu/bliskości z moim partnerem". Czyli cały cykl "błędnego koła" mógłby wyglądać tak:
Przykład 2
Przekonanie: "Jestem nic nie warta."
Oczekiwanie: "Mój partner, np. nie będzie miał ochoty przedstawić mnie swoim znajomym."
Moja rzeczywistość: "Kiedy mój partner przedstawiał mnie swoim znajomym uśmiechał się i mówił cicho." <skupiam się na tym, że mówił cicho i nie zauważam tego, że w tym momencie np. zaczynał się wykład, na którym byliśmy i mój partner po prostu starał się być kulturalny.>
Interpretacja: "Mój partner nie uważa mnie za wystarczająco atrakcyjną kobietę, dlatego kiedy mnie przedstawiał znajomym to się głupio uśmiechał i mówił cicho, bo się tak naprawdę mnie wstydzi." <z przekonania „jestem nic nie warta” może wyniknąć mnóstwo różnych interpretacji, bycie nie wystarczająco atrakcyjną jest tylko jedną z nich.>
Automatyczne myślenie: "Jestem nieatrakcyjna. Jestem nieatrakcyjna dla mojego partnera."
Automatyczne działanie: "Nie interesuję się moim partnerem i unikam bliskości z nim." <Takie działanie wydaje mi się jak najbardziej odpowiednie (oczywiście nie jestem tego świadoma), bo chroni mnie przed odrzuceniem. Unikam kontaktu / bliskości z nim, bo i tak jestem dla niego niewystarczająco atrakcyjna.>
Jak widzisz jedno przekonanie może spowodować różnego rodzaju "błędne koła". Każdy taki powtarzający się cykl ma określone etapy: przekonanie > oczekiwanie > twoja rzeczywistość > interpretacja > automatyczne myślenie > automatyczne działanie. Może teraz kiedy wiesz jak to działa będzie ci łatwiej zidentyfikować któryś etap i odnaleźć jakie przekonanie rozpoczęło dany cykl "błędnego koła".
Jeśli zauważysz u siebie automatyczne myślenie, które się powtarza i nie ma uzasadnienia w obiektywnej rzeczywistości, zapisze je. I utwórz na jego podstawie resztę etapów jakie mogłyby z niego wynikać. Dzięki temu łatwo będziesz dostrzegał kiedy wpadasz w cykl "błędnego koła" oraz zidentyfikujesz przekonanie, które się za tym wszystkim kryje.
Dodatkowo stwórz nowe przekonanie na podstawie tego, które właśnie odkryłeś i wymyśl nowy cykl "błędnego koła", które teraz będzie "kołem szczęścia".
Przykład 3
Pierwotne przekonanie: "Jestem nic nie warta."
Nowe przekonanie: "Jestem wartościowa."
Oczekiwanie: "Mój partner przedstawiając mnie znajomym, będzie dumny, że z nim jestem."
Moja rzeczywistość: "Mój partner kiedy przedstawiał mnie znajomym uśmiechał się i miał pewny siebie głos, choć mówił cicho bo właśnie zaczynał się wykład."
Interpretacja: "Mój partner uważa mnie za atrakcyjną i wartościową kobietę, dlatego tak się uśmiechał i tak pewnie mówił, kiedy przedstawiał mnie znajomym."
Automatyczne myślenie: "Jestem atrakcyjną i wartościową kobietą." <automatyczne myślenie może, ale nie musi być takie samo jak przekonanie, które do niego doprowadziło>
Automatyczne działanie: "Dostrzegam najmniejsze gesty mojego partnera, które świadczą o tym, że jestem atrakcyjną i wartościową kobietą."
Mam nadzieję, że te przykłady i opisy etapów "błędnego koła" będą dla ciebie użyteczne i dzięki nim stworzysz nowe cykle "koła szczęścia".
Sam fakt uświadomienia sobie przekonania, które kieruje twoim życiem sprawi, że nagle cykl "błędnego koła" utraci swoją automatyczną płynność, a to da Ci możliwość zupełnego jego zatrzymania i stworzenia czegoś nowego, pozytywnego. Powodzenia!
Sandra to prawdziwa specjalistka od szczęścia i... wdzięczności, która stanowi pierwszy i najważniejszy krok do odczuwania tego pierwszego. Dlatego stworzyła dla nas 10-dniowy kurs Siła wdzięczności, dzięki któremu praktyka wdzięczności stanie się Twoją drugą naturą i który serdecznie Ci polecam.
Sandra Lasek jest psychologiem, coachem oraz specjalistą od zarządzania personelem.
Wykształcenie psychologiczne zdobyła w Kanadzie na York University oraz w Holandii na Maastricht University. Certyfikat zarządzania personelem uzyskała w Kanadzie na Seneca College. W Polsce ukończyła Szkołę Coachów The Art & Science of Coaching na Erickson College przy Wszechnicy Uniwersytetu Jagiellońskiego.